اشغال
عراق به قیمت جان ٦٥٥ هزار
عراقی تمام شده است!
م.
افسری
بر اساس تحقیق
علمی انجام شده توسط یک موسسه پزشکی معتبر انگلیسی، از زمان اشغال عراق توسط آمریکا تا کنون،
٦٥٥ هزار
نفر جان خود را در جریان اشغال نظامی و جنگهای داخلی ناشی از اشغال که هر روز با
شدت بیشتری شعله ور میشود از دست داده اند.
بخشی از این
گزارش توسط بی بی سی و س ان ان منتشر شده است. پخش این گزارش آن چنان بازتابی به وجود آورد که جرج بوش
ناچار شد شخصا" به نفی گزارش بپردازد.
در گزارش بی بی
سی آمده است:
"
کشتارها درعراق به صورت یک حقیقت تلخ روزمره درآمده است
بنا
برگزارشی که لنست(1).
يک
نشريه پزشکی بریتانیایی، انتشار داده شمار کسانی که از هنگام اشغال عراق توسط
نيروهای ائتلافی در سال ۲۰۰۳ در اين کشور جان خود را از دست داده اند ۶۵۵ هزار نفر
بيشتر از تعداد کسانی است که در صورت عدم اشغال عراق در اين کشور فوت می
کردند.
رقم
اعلام شده توسط لنست، معادل دو و نیم درصد کل جمعیت عراق است.
در
اين بررسی علمی با استفاده از تکنيک هايی که برای تخمين مرگ ها در اثر حوادث و
فاجعه های طبيعی بکار می رود، نتیجه گیری شده که از سال ۲۰۰۳ هر روزه بيش از ۵۰۰
نفر در اثر خشونت ها جان خود را از دست داده اند.
بررسی
های اساسی در اين زمينه توسط پزشکان عراقی صورت گرفته و دانشمندان دانشگاه جان
هاپکينز، در آمريکا برآن نظارت داشته اند.
پزشکان
عراقی با ۱۸۰۰ خانواده در سراسر عراق تماس گرفتند و در صورتی که يکی از اعضای اين
خانواده ها کشته شده بود برای اثبات آن از خانواده ها درخواست می کردند که جواز مرگ
را به آنان نشان دهند. در ۹۰ درصد موارد اين جواز ارائه شده
بود.
طبق
اين آمار شمار مرگ و مير درعراق از هنگام اشغال اين کشور، دو برابر شده
است.
اگرچه
شمار تلفات در اين بررسی ها ۱۰ برابر بيشتر از رقمی است که دولت جورج بوش، رييس
جمهور آمريکا در دسامبر سال گذشته ارائه دارده بود، تهيه کنندگان آمار مورد بحث می
گويند مطمئن هستند که روشی که آنها در بررسی های خود به کار برده اند قابل اعتماد
است.
آقای
بوش در دسامبر سال گذشته شمار کشته شدگان غیر نظامی عراقی را 35 هزار نفر تخمین زده
بود "(پایان گزارش بی بی
سی)!
دکتر ژیلبرت
بورهایم که مولف اصلی این گزارش است در بیانیهای که منتشر کرده میگوید که اکنون در عراق مرگ شهروندان با
نرخی سه برابر قبل از زمان اشغال این کشور از مارس ٢٠٠٣ به
وقوع میپیوندد. دکتر ژیلبرت در بیانیه خود شیوه ارزیابی از تعداد تلفات با گزارشات
دیگر را مقایسه کرده است. درحالی که در ارزیابیهای دیگر تنها به شمارش اجساد و
گزارشات انعکاس یافته در رسانه ها اکتفا شده است تحقیق اخیر بر اساس مراجعه خانه به
خانه تهیه شده است بنابراین توانسته است ابعاد واقعی تلفات را انعکاس
دهد.
نکته مهمی نیز که در این
گزارش مطرح شده و بنابراین خشم مقامات دولتی و نومحافطهکاران را برانگیخته است این
است حدود ٣١ در صد
تلفات مستقیما" ناشی از عملیات نیروهای ائتلاف بوده است. این گزارش تعداد تلفات را
از ماه مارس ٢٠٠٣ تا ژوتن ٢٠٠٦ را
میپوشاند.
سارا بزلی در
گاردین در باره این گزارش نوشته است: ارقام ارائه شده در این گزارش با آن چه مقامات
دولتی آمریکا و انگلستان در باره تلفات جنگ عراق ذکر میکنند کاملا" متنفاوت است
ولی "لانست" میگوید که این اعتبار این تحقیق بوسیله چهار متخصص جداگانه که انتشار
آن را توصیه کردهاند تائید شده است. همین متخصصین در اکتبر سال
٢٠٠٤تحقیقی
منتشر کردند که بر اساس آن در عراق صدهزار نفر پس از اشغال به قتل رسیدهاند .
ارقام منتشر شده در آن تحقیق به شدیدا" مودر مشاجره قرار گرفت اما محققین اکنون
میگوید که تحقیق کنونیاشان نتایج منتشره شده در سال ٢٠٠٤ را
اثبات می کند.
آنها معتقدند که
وجود یک نهاد مستقل بینالمللی دیده بانی بر اجرای کنوانسیونهای ژنو و سایر موازین
انسانی یک ضرورت فوری دارد. دادههای قابل اتکاء باید صدای غیرنظامیانی را که در
چنبره جنگها گیر افتادهاند به طور رسا پژواک دهد و به این ترتیب قادر باشد هزینه
انسانی این تراژدیها را کاهش دهد.
همانطور که در
این گزارش آمده است این تحقیقات توسط تیمهای پزشکی که از خانهای به خانه دیگر
رفته اند انجام شده است. این پزشکان در باره تلفات سئوال کرده و در هر مورد خواهان
مدارک مربوطه شده اند. بین مه و ژوئیه امسال آنها به حدود ١٨٤٩ خانوار
در ٤٧ منطقه
کاملا" جدا از هم که تمامی طول و عرض عراق را در بر می گیرد سر زده اند. آنها از هر
خانوار در باره مرگ و میر دوره قبل از اشغال و ژانویه ٢٠٠٢ تا مارس
٢٠٠٣و از آن
به بعد سئوال کرده اند.
مجموعا"
٦٢٩ مورد
مرگ گزارش شده است که از میان آنها ٥٤٧ مورد
یعنی ٨٧% بعد از
اشغال عراق اتفاق افتاده است. نزخ مرگ ومیر قبل از اشغال ٥.٥
در هر هزار نفر بوده است
در حالی که بعد از اشغال این رقم به سیزده و نیم درصد در هر هزار نفر رسیده است.
به این ترتیب
آنها محاسبه کرده اند که ٦٥٤٩٦٥ نفر در
نتیجه اشغال جان خود را از دست داده اند. این متوسط تخمین آماری است و به احتمال
زیاد این رقم در حدودی قرار دارد که از نظر چهارچوبهای تحلیل آماری آنها درست است.
ولی کمترین رقم حدود اعتماد آماری یعنی ٣٩٢٩٧٩ هم
بالاتر از همه ارقام ارائه شده تا کنون است. ٣١% کشته
شدگان مستقیما"به نیروهای آمریکائی ارتباط داده شدهاند. بیشتر کسانی که مرده اند
علت مرگشان زخم ناشی از تیراندازی بوده است56 % ، 13 در نتیجه انفجار بمبهای
کار گذاشته شده در ماشین و١٤% در نتیجه انفتجارات کشته شده
اند.
ریچارد هورتون
ویراستار نشریه لانست مینویسند " ناظران بیطرف اذعان دارند که از سال ٢٠٠٤ و به
ویژه در شرایط حاضر وضعیت امنیتی عراق به شکل دراماتیکی به قهقرا رفته است." او ادامه میدهد که این مطالعه جدید " این
احساس را به وجود میآورد که عراق به بسوی یک هرج ومرج خونین پیش
میرود"
او مینویسند "
ناامیدی مطلق پاسخ درستی نخواهد بود. بجای آن، باید استراتژی کنونی غرب در عراق که
به یک فاجعه مبدل شده است مبنای یک فراخوان سازنده خطاب به جامعه بینالمللی قرار
گیرد برای آن که سیاست خارجی نه بر
مبنای امنیت ملی بلکه بر اساس امنیت انسانی، تندرستی و رفاه و به اضافه آن حفاظت از
مرزهای سرزمینی و ثبات اقتصادی شکل داده شود."
" سلامت انسانی
اکنون مهم ترین مسئله سیاست خارجی ماست. تندرستی و رفاه …ابعاد چند گانه اصیلی را
برای یک سیاست خارجی نوسازی شده ارائه می دهند که لااقل باید یکی از میراثهای
مثبتی باشد که پس از خرابکاریهائی که در عراق انجام دادهایم، برجای بماند."(
پایان نوشته گاردین)
جای دارد که
شیفهگان ایرانی اشغال آمریکائی عراق- که اشغال نظامی عراق توسط آمریکا را با هلهله
و ولوله تبریک گفته، آن را سرآغاز سرفصل نوینی در فراروئی دمکراسی در خاورمیانه
قلمداد کرده و جنبش ضدجنگ وضدتوسعهطلبی امپریالیستی را تخطئه کرده و میکنند- در پرتو حقایق موجود به نتایج فاجعهباری
که سیاست نومحافظهکاران در عراق،
افغانستان و لبنان به وجود آورده است اندکی تامل کنند. این کشتی در حال ورشکستگی و
غرق شدن است و برای آنها نیز که سرنوشت خود را سیاست نومحافطهکاران آمریکائی
بستهاند حاصلی جز ورشکستگی و سرشکستگی سیاسی بجای نخواهد ماند!
Lancet1-
.